Bazen bir kitap okur ya da bir film izler onu anlamaya, büyük mesajlar, öğretiler, güçlü bir edebiyat görmeye çalışırız. Eğer o eserden dişe dokunur bir anlam çıkaramaz ya da beğenmezsek kendimizde bir eksiklik görür o değerli ve ünlü sanatçımıza karşı kendimizi suçlu bile hissedebiliriz. Oysa sanatçımız gerçekte tüketicisi olduğumuz bizlere karşı eksik ve borçlu bir konuma da düşerek başarısız hatta rezil bir iş çıkarmış olabilir. Başarı sürekli olmadığı gibi başarısızlıkta bir kader değildir...
Bu durumu gözardı etmeden gerekli eleştiri ve yorumu yapmaktan çekinmemeliyiz. Sanatçı ve sanatsever arasındaki ilişkinin de eşitlik ve özgürlük temelinde kurulması, diğer tüm alanlarda olduğu gibi bir gerekliliktir.
Gerçekten çok doğru eleştirmekten kaçınmamalı eleştirilmekten korkmamalı..
YanıtlaSil