Eğer sorunlu, sıkıntılı ve acı çektiğimiz bir yerden yeryüzüne gelmiş ve azda olsa rahat yüzü görmüşsek eğer, bu beklentilere ve borca denecek bir şey yok. Ama hepimiz biliyoruz ki böyle dört gözle bekleyerek bu dünyaya gelmedik. Olmadığımız bir yerdeydik ve ne acı çekiyorduk ne de dert sahibiydik... Her birey ve toplum payına düşen acıyı, problemi ve derdi bu dünyada yaşar. Dünyadaki nimetlerden alabildiğine yaralanan azınlığı bir kenara bırakırsak, şükür edilecek değil hesap sorulacak bir durumla karşı karşıyayız aslında... Ama madem buradayız, zamanın çoğunluğundan keyif almak, gerekirse söke söke alınması gereken bir haktır bizim için. Ve bu dünya herkese bu keyfi ve zevki sunabilecek kaynaklara sahiptir; iş ki eşitlik, adalet ve kardeşliğin egemenliğinde olsun her şey.
Şu an, var ettiğimiz, geleceğimiz ve her şeyimiz dediğimiz çocuklara bırakın güzel bir gelecek kurmayı, canlarına kast ettiğimiz bir gerçeklikle karşı karşıyayız. Şiddetin hedefi olan, ölen, yaralanan, sakat kalan; açlık ve hastalıkla boğuşan çocukların varlığıyla yüz yüzeyiz. Geleceğe kaygıyla bakan anne babalarla birlikte, bu duruma vicdanı sızlamayan, fanatikleşerek kamplara bölünmüş büyüklerin "oh olsun!" diyen dilleri ile günahlarla kirlenmiş ellerinde tüm kaderleri. Kendi tercihleri olmayan bir yaşam içerisinde, alabildiğince acılarla boğuşan çocukları göz önüne getirirsek şunu söyleyebiliriz: Eğer insanca bir yaşam için dünyayı değiştirecek bir çaba gösteremiyorsak, onları olmadıkları yerden çağırmadan önce bin kez düşünmeliyiz ve belkide sessizce uyumalarına izin vermeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı seçeneklerdeki Anonim sekmesine tıklayarak kayıt olmadan yapabilirsiniz..