Toplumsal olarak insanlar iki ana gruba ayrılır. Bu ayrım ekonomik temelli olup, yaşadıklarımıza ya da yaşayamadıklarımıza neden oluşturur.Birinci grup toplumsal gerçekliğimizi, birbirimizle ve doğayla olan ilişkimizi belirleyen, üretim ilişkileri içerisindeki egemen sınıfa mensuptur. Bu grup ekonominin temelini oluşturan üretimde, üretim araçlarına sahip olarak devlete ve dolayısıyla iktidara sahiptir. Üretmez ama bolca tüketir. Tüketim için yeterince isteğe, iştaha ve kararlılığa sahiptir. Varlığının, gücünün, otoritesinin devamı için tehditlere karşı hep tetiktedir; Kah gülen yüzünü, kah çelikten yumruğunu gösterir. Masal anlatmakta maharetlidir.
İkinci grup ise bu üretimin var olabilmesi için gerekli emek gücüne sahip olan büyük çoğunluktur. Emeğiyle toplumu, ekonomiyi ve devleti var eden güçtür. Var edendir, ancak var ettiği üzerine söz hakkına sahip değildir. Çok üretir az tüketir. Açlık, eziyet, bedel ödemek, ölmek ve öldürmek hep onun payına düşer. Varlığı birinci grubun varlığına armağandır. Hikayeler, masallar dinlemekten hoşlanır; itaati ve boyun eğmeyi bir meziyet olarak görür. Birinci gruba dahil olmayı umut eden bireylerden oluşup, Kaf Dağının ardındaki umutların bahtsız insanlarıdır onlar.
Öyle vallahi, böyle olması öyle acı ki
YanıtlaSil