Nereye bakarsan bak, gördüğün hep O'dur.
Sağında solunda, önünde arkanda;
duyduklarında, gördüklerinde;
istesen de istemesen de hep yakınlarında.
Nefesini ensende, ayak seslerini arkanda hissedersin her daim.
Kısacık ömründe, kısacık zaman dilimlerinde bazen bir koku, bazen bir dokunuş olup gelir;
bazen rüzgar olur fısıldar, bazen yağmur olup yağar.
Bazen sen olur, bazen senden çok uzak.
Kurtulamazsın.
Kurtulmayı da pek istemezsin aslında. Çünkü onsuz bir hiçsin ve bunu bilirsin.
Yeter demeye gücün yoktur. Sıkıldım desende elin uzanmış beklersin.
Gözlerin kapalı kokusunu duymak için sabırsız, dokunuşları için oldukça isteklisindir.
Seni sen yapandır. Tüm güzelliğin ve çirkinliğinle, iyiliğin ve kötülüğün ile...
Yukarıda yazdıklarım bir bilmece ise eğer, ben hala bulamadım cevabını. Cümleleri uzatmam bundandır. Yazarken belki gelir aklıma diye. Ama cevabı bilmesem de hissederim. Şuan yüreğimin tam ortasında hissettiğim gibi..
Ya sen..?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınızı seçeneklerdeki Anonim sekmesine tıklayarak kayıt olmadan yapabilirsiniz..